de ‘New Arab’ blijft steken in decennia oude vooroordelen en taktieken maar is een voorbeeld van het onmogelijke radikaal Palestijnse discours
Er zo’n blog dat zich The New Arab noemt en een artikel viel mij op.
Het wou ontkennen dat de massamoord op 7 oktober geen terroristische aanval zoals 9/11 was maar het gevolg van de omsingeling door Israël van de Gaza. Waarom deze terroristen dan Egypte ook niet hebben aangevallen omdat zij de andere poort uit en naar Gaza toehouden – en dit zelfs strikter dan aan de kant van Israël – toont onmiddellijk de onlogica aan van hun redenering. Maar als in je complex geheel van tunnelredeneringen alle slechte tunnels naar Israël leiden, mag dit helemaal niet verbazen.
Het toont tevens aan dat het Hamas discours of beter gezegd de motivering die men er achteraf voor heeft verzonnen al blindelings werd overgenomen nog voor de pogrom plaatsvond. (zie de titel naast de cartoon die op 28 september werd gepubliceerd over waarom de Israël-Arabische normalisering (met eindelijk ook de erkenning van de staat Israël) een absolute bedreiging was voor hun vals discours als zo Israël zowel een koloniale als een apartheidsstaat zijn.
En trouwens 7 oktober was geen terrorisme maar een ‘shock event’ dat door de jongere generaties als een overwinning zal worden herinnerd. Met dergelijke nonsens die door de Arabische staten mag worden verspreid mag dat geenszins verwonderen, al spelen zij met vuur omdat dergelijk blind terrorisme ook hen in hun hart kan treffen. Mensen willen zelfs een dictatoriale staat aanvaarden zolang ze maar een relatieve veiligheid kan garanderen. Veiligheid is dan ook een primaire verantwoordelijkheid van de staat.
Het andere dat opvalt is dat het volgens hen ook geen terrorisme is en niet mag worden vergeleken met 9/11 omdat het volgens hen geen buitenland is maar grondgebied van hun voorouders. Met deze redenering kan men in de Arabische landen alle grenzen openbreken of nieuwe leggen. Ook hier wensen we landen zoals Libanon, Syrië, Irak en zelfs Iran daar veel succes mee. Want terrorisme of guerilla van minderheden heeft zo een nieuwe argumentatie gevonden.
En dus toont het stuk door een Palestijnse ‘intellectueel’ weer aan dat de Palestijnen niet klaar zijn voor vrede en dat ze door de andere Arabische landen nog steeds als potentieel gevaarlijk zullen worden beschouwd. Deze Arabische landen zullen dan zelfs betalen om hen in hun kampen en omsingelde gebieden te behouden maar zullen 100 keer nadenken voor hen massaal toe te laten op hun eigen grondgebied. Met dergelijke intellectuelen die hun volk ‘leiden’ is dit altijd een tijdbom waarvan je nooit zeker bent of je ze nog onder controle hebt en zo ja voor hoe lang.
Het probleem met de Palestijnen is dat we geen Ghandi of Martin Luther King hebben of Jimmy Carter of zelfs Rabin. We hebben dubbelzinnige figuren die de vrede prediken als het hen even goed uitkomt en onmiddellijk terugkeren naar de Blut-und-Bodem haatideologie tegen Israël en de Joden vanaf dat hun oerinstincten geprikkeld worden door een event zoals 7 oktober.
Het probleem is niet de vredesconferentie. Het probleem is hoe we geloofwaardige personen binnen de Palestijnse beweging kunnen vinden die kunnen garanderen dat ze voldoende macht in invloed hebben om deze vredesconferentie tot een goed einde van tweestaten in Peace and Prosperity te brengen.
About The Author
